|
tłok (światowy dzień walki z AIDS) |
Promienie słońca schowały się za chmurami rzeczywistości
Ból i smutek przepełnił całkowicie moją duszę
Samotność doskwiera z dnia na dzień
Cały świat jest przeciwko i odizolował mnie
Czuję się jak Robinson na bezludnej wyspie
Starający się o iskrę przetrwania i ogień zrozumienia
Walka z losem staje się coraz trudniejsza
Czuję jak zaczyna brakować mi sił
AIDS… zwierzę toczące naszą planetę
Zamykające drzwi istnienia
Tak bardzo bym chciał być znowu zdrowy
Mieć przyjaciół, dom, rodzinę
Most życia spaliłem jednym naciśnięciem tłoku strzykawki
Nie ma powrotu, nie ma szans na istnienie
Wiem tylko jedno że jestem sam
A moja linia życia kończy się
NIKT MI NIE POMOŻE?
Zostawił mnie cały świat… |
Utwory literackie 
