Dzieci bawią się przed blokiem
Rodzice w domu na nie czekają
Wszystko jest w pełnej harmonii
Ja czekam na harmonię życia
Na młodość, a potem starość
I wszystko było by dobrze
Gdyby nie wiatr, który
Wciąż prześladuje mnie.
Zabiera mi młodość lat
I dodaje starości
Chcę być jeszcze choć przez chwilę
Choć przez małą chwilę dzieckiem
Z powrotem bawić się
Śmiać z kolegami pod blokiem
Ten wiatr jest koleją rzeczy, które
Następują wciąż po sobie
Młodość – starość
Dziecko – starzec
A ja chcę być takim małym,
nieznośnym i kochanym
dzieciakiem co ma marzeń sto. |
Utwory literackie 
