Księżyc obudził mnie
swym świecącym blaskiem
Wstaje , rozglądam się
Widzę długi tunel
I na końcu tysiące świateł
Powoli zaczynam iść
Doszedłem do końca , zobaczyłem
Piękny Raj , ludzie się cieszyli
Jeden głos mówi mi , że
Jeszcze nie moja kolej
Nagle w całym raju
słychać płacz .
Widzę siebie na stole operacyjnym
Widzę moja matkę jak
Stara ratować mnie
Postanawiam wrócić
Bo jeszcze mam parę spraw
Wchodzę powoli w ciało moje
Otwieram oczy i widzę
Uśmiech na twarzy mojej mamy
Wzięła mnie w ramiona
Otarła łzy i powiedziała
kilka słów
„Dobrze , że już jesteś
martwiłam się o ciebie”
Żegnaj piękny raju ,
żegnaj dziadku , żegnaj babciu
Dziś już się nie spotkamy
Bo tu już nie ma mnie
I chcą bym był z nimi
Żegnaj , żegnaj piękna łąko
i lesie snu i trosk
Życie jest zbyt piękne
by tak szybko tracić je
Amen |
| Wiersze | 
